首頁 >文學作品
白話字教育ê介紹
Pe̍h-ōe-jī kàu-io̍k ê kài-siāu
最近閱讀日期:2024年11月21號下晡時
Tiuⁿ Ha̍k-khiam 張學謙
1. Chiân-giân 1. 前言
Pe̍h-ōe-jī tī Tâi-oân ū chhiau-kòe 140 tang ê le̍k-sú. [ i êgoân-thâu ē-sái tui kàu 1815 nî Má Lé-sūn tī Má-la̍k-kah pān ê Eng-hôa Ha̍k-īⁿ tēng ê Hàn-gí Lô-má-jī hong-àn, Ē-mn̂g tē-khu chha-put-to tī 1850 nî khai-sí chhui-hêng Bān-lân-gí Pe̍h-ōe-jī (Khó͘ Tiông-an, Lí Hi-thài 1993: 67).] 1865 nî Tiúⁿ-ló kàu-hōe ê Má Mhá-kok i-seng kā Pe̍h-ōe-jī ín ji̍p-lâi Tâi-oân, hit nî i chèng-sek tī Tâi-lâm siat-li̍p thoân-kàu pún-pō͘ (Lōa Éng-siông 1990: 277-280). Chá-kî kàu-hōe chhui-sak Pe̍h-ōe-jī ê goân-in, chú-iàu sī beh hō͘ kàu-tô͘ ē-tàng ka-tī iōng bú-gí lâi tha̍k Sèng-keng, Pe̍h-ōe-jī ē-tàng chin kín ta̍t-kàu chit-ê bo̍k-phiau, Hàn-jī bô hoat-tō͘. Sui-jiân chhui-sak Pe̍h-ōe-jī pōe-āu ê tōng-ki sī chong-kàu, m̄-koh bûn-jī tòng-chò kàu-io̍k ê tiōng-iàu kang-kū, o̍h--khí-lâi liáu-āu chū-jiân ē-tàng chò kî-thaⁿ ê lō͘-iōng, te̍k-pia̍t sī khip-siu sin tì-sek. Pe̍h-ōe-jī ê chhui-sak-chiá mā chin kó͘-lē chit-khoán ê ūn-iōng, só͘-í tû-liáu chong-kàu chok-phín í-gōa, koh ū chhut-pán kî-thaⁿ tì-sek-sèng ê chheh lâi khui-khoah sī-iá, tui-kiû sin-ti (Tiuⁿ Biāu-koan 2000: 200). 白話字tī台灣有超過140冬的歷史。[伊的源頭會使追到1815年馬禮遜tī馬六甲辦的英華學院訂的漢語羅馬字方案,廈門地區差不多tī 1850年開始推行閩南語白話字(許長安、李熙泰 1993:67)。] 1865年長老教會的馬雅各醫生kā白話字引入來台灣,hit年伊正式tī台南設立傳教本部(賴永祥 1990:277-280)。早期教會推sak白話字的原因,主要是beh hō͘教徒會凍家己用母語來讀聖經,白話字會凍真緊達到這個目標,漢字無法度。雖然推sak白話字背後的動機是宗教,m̄-koh文字當做教育的重要工具,學起來了後自然會凍作其他的路用,特別是吸收新智識。白話字的推sak者mā真鼓勵這款的運用,所以除了宗教作品以外,koh有出版其他智識性的冊來開闊閱讀視野,追求新知(張妙娟 2000:200)。
Pe̍h-ōe-jī kàu-io̍k kah Pe̍h-ōe-jī ê le̍k-sú pêⁿ kú, kāng-khoán pah gōa tang. Lán teh khòaⁿ-thāi Pe̍h-ōe-jī ê kàu-io̍k mā sī ài ē kì-tit oa̍h ê gí-giân, bûn-jī pún-lâi tō m̄-sī kò͘-tēng bē tín-tāng--ê, i ū chhòng-sin ê pō͘-hūn, mā ū kè-sêng ê pō͘-hūn. Pe̍h-ōe-jī kàu-io̍k ū i le̍k-sú piàn-chhian ê pō͘-hūn, chú-iàu piàn-chhian ê chhu-sè ē-tàng kóng sī tùi chong-kàu kiâⁿ-hiòng sè-sio̍k-hòa, pún-thó͘-hòa kap hiān-tāi-hòa. Pe̍h-ōe-jī ê khí-goân kap chong-kàu ū bi̍t-chhiat ê koan-hē, m̄-koh che bô piáu-sī Pe̍h-ōe-jī bô sè-sio̍k-hòa ê hoat-tián, Pe̍h-ōe-jī ê bûn-hiàn mā bô hān-tēng sī chong-kàu chok-phín, koh ū chē-chē ê kî-thaⁿ bûn-lūi, lōe-iông pau-lô-bān-siōng, sī choân hong-ūi ê bûn-jī. 白話字教育kah白話字的歷史平久,kâng-khoán百外冬。咱teh看待白話字的教育mā是愛會記得活的語言、文字本來就m̄是固定bē振動的,伊有創新的部分,mā有繼承的部分。白話字教育有伊歷史變遷的部分,主要變遷的趨勢ē-tàng講是對宗教行向世俗化、本土化及現代化。白話字的起源及宗教有密切的關係,m̄-koh che無表示白話字無世俗化的發展,白話字的文獻mā無限定是宗教作品,koh有chē-chē的其他文類,內容包羅萬象,是全方位的文字。
2. 白話字教育的特色 2. Pe̍h-ōe-jī kàu-io̍k ê te̍k-sek
Í-hā lán pun gō͘-ê chú-tê tiōng-tiám lâi khòaⁿ Pe̍h-ōe-jī kàu-io̍k ê te̍k-sek:
Pe̍h-ōe-jī kah Hàn-jī hiān-tāi-hòa ê pí-kàu;
Pe̍h-ōe-jī bûn-hiàn ê chi̍t-kóa thóng-kè chu-liāu;
ē-hiáu Pe̍h-ōe-jī ê jîn-kháu;
Pe̍h-ōe-jī ha̍k-si̍p ê keng-giām-tâm;
Pe̍h-ōe-jī ê sè-sio̍k-hòa, pún-thó͘-hòa kah hiān-tāi-hòa.
以下咱分五個主題重點來看白話字教育的特色﹕
白話字kah漢字現代化的比較;
白話字文獻的一寡統計資料;
會曉白話字的人口;
白話字學習的經驗談;
白話字的世俗化、本土化kah現代化。
2.1 Pe̍h-ōe-jī kap Hàn-jī hiān-tāi-hòa hoat-tián ê pí-kàu 2.1 白話字kap漢字現代化發展的比較
Pe̍h-ōe-jī mā ū chhiok-chìn Tâi-gí-bûn bûn-lūi ê hiān-tāi-hòa. Tī Hàn-jîn siā-hōe lāi-té, tû-liáu koaⁿ-ōe í-gōa chin chió ū kháu-gí bûn-thé ê hoat-tián. Chi̍t-pah gōa nî chêng Hàn-jī su-siá ê Tâi-gí-bûn chú-iàu sī kháu-gí bûn-ha̍k ê pit-lio̍k, thōng liû-hêng--ê sī koa-á-chheh, sú-iōng chioh-im Hàn-jī, sī hui chèng-sek ê bûn-lūi, siā-hōe phêng-kè chin kē. Kó͘-chá sî-tāi, ha̍k-si̍p tho̍k-siá, tō-sī kan-taⁿ o̍h bûn-giân-bûn ê tho̍k-siá. Sui-jiân hit-chūn bat jī ê lâng bô chē (Chheng boa̍t, chha-put-to cha̍p % ê lâng bat jī) [kin-kì Fujii Shozo (2004:121)], m̄-koh bûn-giân-bûn tī siā-hōe siōng siaⁿ-bōng koân, iōng tī chèng-sek ê tiûⁿ-ha̍p. Su-pâng kà--ê sī hām kháu-gí thoat-chiat ê bûn-giân-bûn, put-kò iōng bó-gí káng-kái. Su-pâng kà ê lōe-iông chú-iàu sī Sù-su, Ngó͘-keng, Chu-chú kah kó͘-bûn. Sui-jiân chiah-ê bûn-giân-bûn lóng ē-tàng iōng Tâi-gí bûn-giân-im tha̍k--chhut-lâi, put-kò kah kháu-gí ū chin tōa ê chha-pia̍t, ē-tàng kā chheng-ho͘ chò Hàn-bûn iah-sī Tâi-bûn-bûn (Tâi-gí ê bûn-giân-bûn). 白話字mā有促進台語文文類的現代化。Tī漢人社會內底,除了官話以外真少有口語文體的發展。一百外年前漢字書寫的台語文主要是口語文學的筆錄,通流行的是歌仔冊,使用借音漢字,是非正式的文類,社會評價真低。古早時代,學習讀寫,就是干乾學文言文的讀寫。雖然彼陣bat字的人無chē(清末,差不多10%的人bat字)[根據藤井省三(2004﹕121)],m̄-koh文言文tī社會上聲望高,用tī正式的場合。書房教的是hām口語脫節的文言文,不過用母語講解。書房教的內容主要是四書、五經、諸子kah古文。雖然chia的文言文攏會凍用台語文言音讀出來,不過kah口語有真大的差別,會凍kā稱呼作漢文抑是台文文(台語的文言文)。
Chi̍t-pah tang chêng Tâi-gí Hàn-jī ê su-bīn-gí hoat-tián, iáu-koh thêng-liû tī su-bīn-gí ê chún-pī kai-toaⁿ, chú-iàu sī bîn-kan bûn-ha̍k. It-ti̍t kàu it-kiú-sam-khòng nî-tāi, Hàn-jī ê Tâi-gí-bûn iáu-sī í bîn-kan bûn-ha̍k ûi chú, kan-taⁿ ū chi̍t-sut-á Tâi-gí si-koa, té-phiⁿ siáu-soat kap sàn-bûn, tì-sek-sèng ê bûn-chiuⁿ chin chió. Hàn-jī siá ê Tâi-bûn su-bīn-hòa ê chìn-tō͘, chi̍t khai-sí tō su Pe̍h-ōe-jī thiám-thiám. It-pat-pat-ngó͘ nî “Kàu-hōe-pò” tō khan chhut Tâi-oân tē-it-hūn pún-thó͘ gí-giân ê pò-chóa, chi̍t-ē tō thiàu kàu su-bīn-gí ê tē-gō͘-kî khì, Pe̍h-ōe-jī chin kín tō chiâⁿ-chò choân-hong-ūi ê bûn-jī, put-tān sú-iōng tī hui chèng-sek ê kò-jîn phoe-sìn, bûn-ha̍k chok-phín, iā sú-iōng tī chèng-sek ê kàu-hōe hêng-chèng sū-bū í-kip kàu-kho-su. Ōaⁿ ōe lâi kóng, Pe̍h-ōe-jī ê kong-lêng m̄-nā ū chong-kàu ê kong-lêng, koh ū kàu-io̍k ê kong-lêng, bûn-ha̍k ê kong-lêng, kò-jîn liân-lo̍k kám-chêng ê kong-lêng, kàu-hōe lāi-pō͘ hêng-chèng ê kong-lêng. Khiong Ui (2002) kóng Hàn-jîn ê siang-bûn-jī siā-hōe tiong, Hàn-jī sī ko-kai bûn-jī iōng tī chèng-sek ê tiûⁿ-ha̍p, hui Hàn-jī ê pheng-im-jī ê siā-hōe kong-lêng kē-lō͘, kan-taⁿ ū hui chèng-sek ê kong-lêng, sī kē-kai ê bûn-jī. Tùi chia lâi khòaⁿ, Pe̍h-ōe-jī sī Hàn-jîn bûn-jī-sú chin te̍k-su ê lē-gōa, i phah-tû bûn-jī kai-kip ê hān-chè, hō͘ it-poaⁿ-lâng mā ē-tàng chin kán-tan tio̍h tit-tio̍h bûn-jī chú-koân. 100冬前台語漢字的書面語發展,iáu-koh停留tī書面語的準備階段,主要是民間文學。一直到1930年代,漢字的台語文iáu是以民間文學為主,干乾有一屑仔台語詩歌、短篇小說及散文,智識性的文章真少。漢字寫的台文書面化的進度,一開始就輸白話字thiám-thiám。1885年『教會報』就刊出台灣第一份本土語言的報紙,一下跳就跳到書面語的第五期去,白話字真緊就成作全方位的文字,不但使用tī非正式的個人批信、文學作品、也使用tī正式的教會行政事務以及教科書。換話來講,白話字的功能m̄-nā有宗教的功能,koh有教育的功能、文學的功能、個人連絡感情的功能、教會內部行政的功能。姜威(2002)講漢人的雙文字社會中,漢字是高階文字用tī正式的場合,非漢字的拼音字的社會功能低路,干乾有非正式的功能,是低階的文字。對chia來看,白話字是漢人文字史真特殊的例外,伊拍除文字階級的限制,hō͘一般人mā會凍真簡單著得著文字主權。
2.2 Pe̍h-ōe-jī bûn-hiàn ê siong-koan thóng-kè chu-liāu 2.2 白話字文獻的相關統計資料
Kàu-hōe bat chin piàⁿ-sì thui-sak Pe̍h-ōe-jī, só͘-í ū lâng tio̍h kā Pe̍h-ōe-jī téng-tông-î kàu-hōe, kā Pe̍h-ōe-jī kiò-chò “Kàu-hōe Lô-má-jī”. Ū kóa lâng sīm-chí gō͘-kái Pe̍h-ōe-jī ê bûn-hiàn oân-choân sī chong-kàu chok-phín, hui Ki-tok-tô͘ bô tha̍k ê pit-iàu. Pe̍h-ōe-jī bûn-hiàn tiong, tek-khak bē-chió chong-kàu chok-phín, m̄-koh nā kā só͘-ū ê Pe̍h-ōe-jī bûn-hiàn lóng kui-lūi chò chong-kàu-lūi, tō ē hut-lio̍k Pe̍h-ōe-jī bûn-hiàn ê to-iūⁿ-sèng. Kî-si̍t tio̍h sǹg kóng chá-kî Pe̍h-ōe-jī chú-iàu iōng tī chong-kàu léng-he̍k, mā bē-tàng chhìn-chhìn chhái-chhái tio̍h kā in lóng sǹg chò sī chong-kài chok-phín, in-ūi bûn-chiuⁿ ê hun-lūi su-iàu khó-lū gōa-chāi ê phiau-chún, léng-he̍k put-kò sī kî-tiong chi̍t-ê chham-khó phiau-chún, koh su-iàu phòe-ha̍p kî-thaⁿ ê phiau-chún, chhin-chhiuⁿ tha̍k-chiá, bo̍k-te̍k, oa̍h-tāng lūi-hêng, koàn-siông ê bûn-chiuⁿ kui-lūi-hoat. 教會bat真拚勢推sak白話字,所以有人著kā白話字等同於教會,kā白話字叫做“教會羅馬字”。有寡人甚至誤解白話字的文獻完全是宗教作品,非基督徒無讀的必要。白話字文獻中,的確bē少宗教作品,m̄-koh若kā所有的白話字文獻攏歸類作宗教類,就會忽略白話字文獻的多樣性。其實著算講早期白話字主要用tī宗教領域,mā bē凍chhìn-chhìn chhái-chhái著kā in攏算作是宗教作品,因為文章的分類需要考慮外在的標準,領域不過是其中一個參考標準,koh需要配合其他的標準,親像讀者、目的、活動類型、慣常的文章歸類法。
Pe̍h-ōe-jī ê bûn-hiàn ū jōa chē? Bo̍k-chêng ū kúi ê ē-tàng chham-khó ê sò͘-kì. [ Lī Heng-chhiong kàu-siū chip-hêng Kok-ka Tâi-oân bûn-ha̍k-koán “Tâi-oân Pe̍h-ōe-jī bûn-ha̍k chu-liāu siu-chi̍p chéng-lí kè-ōe”. Chit-ê kè-ōe sī iú-sú í-lâi thōng tōa kui-bô͘ ê Pe̍h-ōe-jī siu-chi̍p kè-ōe, èng-tong ē-tàng thê-kiong thōng choân-bīn-tek ê Pe̍h-ōe-jī bûn-hiàn.] Thōng chá ê chu-liāu èng-kai sī Tâi-oân Hú-siâⁿ Kàu-hōe-pò só͘ khan-chài ê “Chū-tin-tông” chhut-pán ê Pe̍h-ōe-jī su-che̍k kè-bo̍k-pió. Kàu-hōe chū it-kiú-pat-sù nî khai-sí ka-tī ìn-chè chhut-pán-phín, Tiuⁿ Biāu-koan (2000:206) chiong it-pat-kiú-ngó͘ nî Kàu-hōe-pò lia̍t-chhut ê Pe̍h-ōe-jī su-che̍k hun ûi la̍k-lūi, pat-koat Sèng-keng, sèng-si, kàu-gī chhián-sek, sî-sū sin-bûn, kàu-io̍k, Pe̍h-ōe-jī kàu-châi téng. Chiah-ê Pe̍h-ōe-jī ê chheh, kah Sèng-keng siong-koan ê chheh thōng chē, tùi sè-kài kok-kok pún-thó͘ gí-giân hoat-tián-sú lâi khòaⁿ, che si̍t-chāi sī siông-thài, m̄-sī lē-gōa. Chong-kàu tī hiān-tāi tho̍k-siá ê chá-kî hoat-tián pān-ián sian-hong pō͘-tūi ê kak-sek. Sin-kàu te̍k-pia̍t kiông-tiāu kò-jîn ài ka-tī oa̍t-tho̍k Sèng-keng, thàu-kòe oa̍t-tho̍k Sèng-keng kah Siōng-tè ū ti̍t-chiap ê koan-liân. In-ūi Sin-kàu kó͘-lē lâng oa̍t-tho̍k, ha̍k-si̍p, jīn-ûi kàu-io̍k, tho̍k-siá ē-tàng tài lâi khiân-sêng ê sìn-gióng kah cheng-sîn ê tiông-seng koh oa̍h, só͘-í tùi tho̍k-siá kah kàu-io̍k ū chin tōa ê éng-hióng (Ho͘ston 1985:148). 白話字的文獻有偌chē?目前有幾個會凍參考的數據。[呂興昌教授執行國家臺灣文學館「臺灣白話字文學資料蒐集整理計畫」。這個計畫是有史以來通大規模的白話字收集計劃,應當會凍提供通全面tek的白話字文獻。] 通早的資料應該是台灣府城教會報所刊載的『聚珍堂』出版的白話字書籍價目表。教會自1984年開始家己印制出版品,張妙娟(2000﹕206)將1895年教會報列出的白話字書籍分為六類,包括聖經、聖詩、教義闡釋、時事新聞、教育、白話字教材等。Chia的白話字的冊,kah聖經相關的冊通chē,對世界各國本土語言發展史來看,che實在是常態,m̄是例外。宗教tī現代讀寫的早期發展扮演先鋒部隊的角色。新教特別強調個人愛家己閱讀聖經,透過閱讀聖經kah上帝有直接的關聯。因為新教鼓勵人閱讀、學習,認為教育、讀寫會凍帶來虔誠的信仰kah精神的重生koh 活,所以對讀寫kah教育有真大的影響(Ho͘ston 1985:148)。
“Tâi-oân Hú-siâⁿ Kàu-hōe-pò” ê lōe-iông koh khah sī pau-lô-bān-siōng, oán Chheng sî-kî ê lōe-iông chiū ē-tàng pun chò: Pe̍h-ōe-jī kàu-io̍k, kàu-hōe siau-sit, Sèng-keng kái-tha̍k, kàu-io̍k sū-gia̍p, siā-hōe koan-hoâi í-kip seng-oa̍h sin-ti (Tiuⁿ Biāu-koan 2000:201-5). Kàu-hōe-pò tī siau-sit pò-tō hong-bīn lōe-iông chin hong-hù, bô hān tī kàu-hōe siau-sit, i koh ū pò-tō kok-lāi-gōa tōa-sè-hāng siau-sit, chhin-chhiūⁿ X-kong ê hoat-bêng, tē-tāng, hóe-chai, tē-it-chhù sè-kài tāi-chiàn ê siau-sit, siông-sè kì-lio̍k kàu-chiàn ê goân-in, keng-kòe, éng-hióng, kau-chiàn kok-kok ê le̍k-sú, tē-lí téng-téng ê siau-sit (Lîm Sìn-kian 1985). Kàu-hōe-pò chiâⁿ koan-sim Pe̍h-ōe-jī kàu-io̍k, ū chin chē koan-hē Pe̍h-ōe-jī kàu-io̍k ê lūn-su̍t, chhin-chhiūⁿ “Lūn Pe̍h-ōe-jī” (315 kî, 1911 nî 6 goe̍h), “O̍h Pe̍h-ōe-jī” (379 kî, 1916 nî 10 goe̍h), “Pe̍h-ōe-jī ê thó͘-sióng” (418 kî, 1920 nî 1 goe̍h), “Kà Pe̍h-ōe-jī ê hong-hoat” (483, 485 kî, 1925 nî 6, 8 goe̍h), “Pe̍h-ōe-jī ê le̍k-sú” (570 kî, 1932 nî 9 goe̍h) téng (N̂g Ka-hūi 2000). 《台灣府城教會報》的內容koh khah是包羅萬象,晚清時期的內容就會凍分作﹕白話字教育、教會消息、聖經解讀、教育事業、社會關懷以及生活新知(張妙娟 2000﹕201-5)。教會報tī消息報導方面內容真豐富,無限tī教會消息,伊koh有報導國內外大細項消息,親像X光的發明、地動、火災、第一次世界大戰的消息,詳細記錄交戰的原因、經過、影響,交戰各國的歷史、地理等等的消息(林信堅 1985)。教會報chiâⁿ關心白話字教育,有真chē關係白話字教育的論述,親像〈論白話字〉(315期,1911年6月)、〈學白話字〉(379期,1916年10月)、〈白話字的土想〉(418期,1920年1月)、〈教白話字的方法〉(483、485期,1925年6、8月)、〈白話字的歷史〉(570期,1932年9月)等(黃佳惠 2000)。
Tē-jī-ê ē-tàng chham-khó ê Pe̍h-ōe-jī bûn-hiàn thóng-kè chu-liāu sī N̂g Tián-sêng it-kiú-ngó͘-ngó͘ nî ê tiau-cha. Pió it sī i hit tong-sî tiau-cha Pe̍h-ōe-jī ê chéng-lūi kah sò͘-liōng ê thóng-kè: [Chiah-ê chu-liāu ín chū Khó͘ Tiông-an, Lí Tang-gē (1992:70-71).] 第二個會凍參考的白話字文獻統計資料是黃典誠1955年的調查。表1是伊彼當時調查白話字的種類kah數量的統計:[Chia的資料引自許長安,李東毅(1992﹕70-71)。]
Pió it: it-kiú-ngó͘-ngó͘ nî Pe̍h-ōe-jī bûn-hiàn thóng-kè 表1:1955年白話字文獻統計
Sèng-keng 28 chióng 94000 chheh
Sèng-si 30 chióng 132000 chheh
kàu-gī cheng-hùn 113 chióng 416000 chheh
kau-hōe kò͘-sū 39 chióng 187000 chheh
kî-thaⁿ kàu-hōe su-che̍k 18 chióng 22000 chheh
kàu-hōe pò-khan 4 chióng 1117000 chheh
chho͘-ha̍k tho̍k-bu̍t 5 chióng 228000 chheh
kho-ha̍k tho̍k-bu̍t (le̍k-sú, tē-lí, sò͘-ha̍k, ōe-seng) 42 chióng 86500 chheh
Tiong-kok kó͘-che̍k 8 chióng 18000 chheh
jī-tián 11 chióng 14000 chheh
chhut-pán chóng-sò͘ 298 chióng 2314500 chheh
聖經28種94000冊
聖詩30種 132000冊
教義精訓 113種 416000冊
教會故事39種 187000冊
其他教會書籍 18種 22000冊
教會報刊 4種 1117000冊
初學讀物 5種 228000冊
科學讀物(歷史、地理、數學、衛生) 42種 86500冊
中國古籍 8種 18000冊
字典 11種 14000冊
出版總數 298種 2314500冊
Pió it ê Pe̍h-ōe-jī bûn-hiàn thóng-kè, sui-jiân bô oân-choân, iáu-sī ē-tàng khòaⁿ-tio̍h Pe̍h-ōe-jī bûn-hiàn ê tāi-khài chêng-hêng. Chia chóng-kiōng lia̍t-chhut chhut-pán-bu̍t nn̄g-pah káu-cha̍p-peh chióng, kî-tiong tô͘-su chi̍t-pah jī-cha̍p-gōa-bān chheh, pò-khan chi̍t-pah cha̍p-gōa-bān hūn, chiah-ê sò͘-liōng bô sǹg chió. [Khó͘ Tiông-an, Lí Tang-gē (1992:64-66) lia̍t-chhut Pe̍h-ōe-jī pō͘-hūn su-bo̍k.] Khah chhù-bī--ê sī chong-kàu hong-bīn ê bûn-hiàn í-gōa, chòe-āu sì tōa-lūi (chho͘ o̍h khé-bêng tho̍k-bu̍t, kho-ha̍k tho̍k-bu̍t, Tiong-kok kó͘-chek, jī-tián) kah chong-kàu pēng bô ti̍t-chiap ê koan-hē, chit sì tōa-lūi chiàm chhut-pán chéng-lūi ê jī-cha̍p-jī %, chhiau-kòe gō͘-hun-chi-it. 表1的白話字文獻統計,雖然無完全,iáu是會凍看著白話字文獻的大概情形。Chia總共列出出版物298種,其中圖書120外萬冊,報刊110外萬份,chia的數量無算少。[許長安,李東毅(1992﹕64-66)列出白話字部分書目。] Khah趣味的是宗教方面的文獻以外,最後四大類(初學啟蒙讀物、科學讀物、中國古籍、字典)kah宗教並無直接的關係,這四大類佔出版種類的22%,超過五分之一。
Sòa--lo̍h-lâi, lán koh lâi khòaⁿ tē-saⁿ-ê ē-tàng chham-khó ê chu-liāu. Iûⁿ & Tân-Tēⁿ (2004) in ê thóng-kè pau-khoah kīn-nî lâi sú-iōng tī Hàn-lô-bûn Pe̍h-ōe-jī chu-liāu, kìⁿ pió-jī. Sòa落來, 咱koh來看第三個會凍參考的資料。Iûⁿ & Tân-Tēⁿ (2004) in的統計包括近年來使用於漢羅文的Pe̍h-ōe-jī資料, 見表2。
Iû pió-jī ē-tàng khòaⁿ-chhut: 1) Pe̍h-ōe-jī bûn-hiàn í chong-kàu-lūi ê chu-khan ûi tōa-chong, chhiau-kòe 500 pún; 2) Pe̍h-ōe-jī ê kàu-châi siong-tong chē, chì-chió ū 130 pún, kî-tiong koh ū siang-gí kàu-châi; 3) bûn-ha̍k chok-phín (siáu-soat, sòaⁿ-bûn, sin-si, hì-kio̍k, hoan-e̍k, bîn-kan bûn-ha̍k téng) thōng chió ū 100 pún; 4) jī/sû-tián chì-chió ū 40 pún, ū siang-gí sû-tián (Tâi-gí tùi Hôa-gí, Eng-gí, Ji̍t-gí, Se-pan-gâ-gí), iā ū tē-miâ sû-tián, sio̍k-gí sû-tián, sit-bu̍t sû-tián téng; 5) pau-khoah sò͘-ha̍k, thian-bûn, i-ha̍k, sit-bu̍t-ha̍k, siā-hōe phêng-lūn téng choan-bûn léng-he̍k ê chu-che̍k ū 40 kúi pún. [lēng-gōa ē-tàng chham-khó ê chu-liāu sī Tēⁿ Liông-úi (1997: 3.3) thê-kiong ê Hok, Kheh-gí su-bīn-gí chu-liāu.] Tùi téng-bīn Pe̍h-ōe-jī chhut-pán chu-liāu ê thóng-kè, lán ē-tàng liáu-kái chong-kàu chi-gōa, Pe̍h-ōe-jīiáu-koh ū siong-tong chē ê sè-sio̍k èng-iōng ê bûn-hiàn. 由表2會凍看出﹕1)白話字文獻以宗教類的書刊為大宗,超過500本;2)白話字的教材相當chē,至少有130本,其中koh有雙語教材;3)文學作品(小說、散文、新詩、戲劇、翻譯、民間文學等)通少有100本;4)字/辭典至少有40本,有雙語辭典(台語對華語、英語、日語、西班牙語),也有地名辭典、俗語辭典、植物辭典等;5)包括數學、天文、醫學、植物學、社會評論等專門領域的書籍有40幾本。[另外會凍參考的資料是鄭良偉(1997﹕3.3)提供詳細的福、客語書面語資料。] 對頂面白話字出版資料的統計,咱會凍了解宗教之外,白話字iáu-koh有相當chē的世俗應用的文獻。
2.3 Ē-hiáu Pe̍h-ōe-jī ê jîn-kháu 2.3 會曉白話字的人口
100 nî chêng bat Hàn-jī ê jîn-kháu bô kàu 10 pha, 2003 nî chhun 3.02 pha ê jîn-kháu (55萬人) m̄-bat Hàn-jī. [kin-kù sin-bûn pò-tō http://tw.news.yaho͘.com/040813/15/w3z3.htl。] Hàn-jī khak-si̍t ū-iáⁿ chin kiông-sè, kiông kah hō͘ Pe̍h-ōe-jī kiông-beh bô khòaⁿ--khì, sòa ū lâng chhò͘-ngō͘ ê jīn-ûi bô lâng teh iōng Pe̍h-ōe-jī. 100年前bat 漢字的人口無到10 pha,2003年chhun 3.02 pha的人口(55萬人)m̄-bat漢字。[根據新聞報導http://tw.news.yaho͘.com/040813/15/w3z3.htl。] 漢字確實有影真強勢,強kah hō͘白話字強beh無看去,sòa有人錯誤的認為無人teh用白話字。
Pe̍h-ōe-jī jîn-kháu thōng chá ê thóng-kè chu-liāu èng-kai sī 1898 nî Kàu-hōe-pò tiau-cha kàu-hōe bat Pe̍h-ōe-jī ê jîn-sò͘. Hit-chūn hôe-hâm ê ū 41 keng kàu-hōe, ē-hiáu Pe̍h-ōe-jī ê cha-po͘-lâng ū 985 lâng, cha-bó͘-lâng ū 509 lâng, chóng-kiōng ū 1494 lâng. Nā-sī koh ka-siōng bô hôe-hâm ê kàu-hōe, tng-nî kàu-hōe lāi ē-hiáu Pe̍h-ōe-jī ê jîn-sò͘ chiong-kīn nn̄g-chheng lâng (Tâi-lám Hú-siâⁿ Kàu-hōe-pò 1899: 70). “Tâi-oân Ki-tok Tiúⁿ-ló Kàu-hōe pah-nî-sú” (1965: 490) ū lia̍t chi̍t-tiuⁿ Ki-tok Tiúⁿ-ló-kàu 1914 nî kàu-sè thogn2-kè-pió (kìⁿ pió-saⁿ), lāi-té lia̍t-chhut ē-hiáu Lô-má-jī ê lâng ū 6305 lâng, pí ē-hiáu Hàn-jī ê lâng (1403) khah chē. Tī kàu-hōe lāi-té ū 24.4% ê lâng ē-hiáu Pe̍h-ōe-jī, chha-put-to gō͘-ê lâng tō ū chi̍t-ê lâng ē-haiú. 1899 nî kàu 1914 nî, chiah 15 tang, ē-hiáu Pe̍h-ōe-jī ê jîn-kahú chiū sêng-tióng saⁿ-pōe! 白話字人口通早的統計資料應該是1898年教會報調查教會bat白話字的人數。Hit陣回函的有41間教會,會曉白話字的查甫人有985人,查某人有509人,總共有1494人。若是koh加上無回函的教會,當年教會內會曉白話字的人數將近兩千人(台南府城教會報 1899﹕70)。《台灣基督長老教會百年史》(1965﹕490)有列一張基督長老教1914年教勢統計表(見表3),內底列出會曉羅馬字的人有6305人,比會曉漢字的人(1403)khah chē。Tī教會內底有24.4%的人會曉白話字,差不多五個人就有一個人會曉。1899年到1914年,chiah 15冬,會曉白話字的人口就成長三倍!
Pió-saⁿ: Ki-tok Tiúⁿ-ló-kàu 1914 nî kàu-sè thóng-kè-pió 表3:基督長老教1914年教勢統計表
Tē-saⁿ-ê chu-liāu sī Khó͘ Tiông-an, Lí Hi-thài (1993: 69) kóng-tio̍h Pa-khek-lé ko͘-kè ê Pe̍h-ōe-jī jîn-kahú chu-liāu. Hit lāi-té kóng-tio̍h 1924 nî ê tiau-cha hián-sī in kàu-khu ê hōe-iú, ū 1280 ê ē-haiú Hàn-jī, ū 7400 ê ē-hiáu Lô-má-jī. Pa-khek-lé ko͘-kè tī 1929 nî ê sî-chūn, tāi-iok ū 8000 lâng ū hoat-tō͘ kā kui-pún ê “Sèng-keng”, iû “Chhòng-sè-kí” kàu “Má-la-ki chu”, iû “Má-thài hok-im” kàu “Khé-sī-lio̍k”, sūn-sūn-lī-lī tha̍k oân. Ta̍t-tit chù-ì ê sī hit-chūn an-hioh-ji̍t ê ha̍k-hāu lóng ū kà gín-á iōng Pe̍h-ōe-jī lâi tho̍k-siá. 第三個資料是許長安、李熙泰(1993﹕69)講著巴克禮估計的白話字人口資料。Hit內底講著1924年的調查顯示in教區的會友,有1280個會曉漢字,有7400個會曉羅馬字。巴克禮估計tī 1929年的時陣,大約有8000人有法度kā歸本的《聖經》,由《創世紀》到《瑪拉基書》,由《馬太福音》到《啟示錄》,順順利利讀完。值得注意的是hit陣安息日的學校攏有教gín-á 用白話字來讀寫。
2.4 Pe̍h-ōe-jī ha̍k-si̍p ê keng-giām-tâm 2.4 白話字學習的經驗談
Tâi-oân chho͘-kip ê kh2-bêng kàu-io̍k lóng kan-taⁿ kà chù-im hû-hō, bô kà Lô-má-jī, só͘-í chiâⁿ chē lâng khòaⁿ-tio̍h Lô-má-jī tō kiaⁿ, siūⁿ kóng jōa pháiⁿ o̍h--leh. Kang Bûn-jû (1996: 384-85) ê tiau-cha hoat-hiān siū-hóng-chiá jīn-ūi bú-gí kàu-ha̍k siōng khùn-lân ê só͘-chāi tō sī Lô-má-jī, lóng-chóng ū 55.8 pha ê siū-hóng-chái jīn-ūi pheng-siá Lô-má pheng-im khah khùn-lân. Che èng-kai sī in-ūi ē-hiáu Hàn-jī ê lâng, nā khiàm-khoat sek-tòng ê tōng-ki kap ha̍k-si̍p ki-hōe, tian-tò ē kám-kak Lô-má-jī chin pháiⁿ o̍h. Í-hā lán lâi khòaⁿ bûn-haìn siōng, tùi Pe̍h-ōe-jī ha̍k-si̍p ê chi̍t-kaó keng-giām tâm. 台灣初級的啟蒙教育攏干乾教注音符號,無教羅馬字,所以chiâⁿ chē人看著羅馬字tō驚,想講偌pháiⁿ學咧。江文瑜(1996:384-85)的調查發現受訪者認為母語教學siōng困難的所在就是羅馬字,攏總有55.8 pha的受訪者認為拼寫羅馬拼音khah困難。Che應該是因為會曉漢字的人,若欠缺適當的動機kap學習機會,顛倒會感覺羅馬字真pháiⁿ學。以下咱來看文獻上,對白話字學習的一寡經驗談。
Chhun-siōng Gio̍k-kiat tī Ji̍t-kì sî-tāi ū tiau-cha kòe Pe̍h-ōe-jī ha̍k-si̍p ê chêng-hêng, i ê tiau-cha hián-sī it-poaⁿ ê bûn-bông kan-taⁿ o̍h Lô-má-jī nn̄g, saⁿ lé-pài, tio̍h ē-tàng pôe-ióng chhiong-hun ê oat-tho̍k lêng-le̍k, ē-sái ka-tī tha̍k Sèng-keng, chàn-bí-koa, kàu-hōe-pò ki̍p kî-thaⁿ ê sió-chheh, koh ē-tàng khok-tōa kiàn-bûn. (Chhun-siōng Gio̍k-kiat 1934: 505, ín chū Gô͘ Bûn-chhiⁿ 1992: 341). Khah khiáu--ê, chhin-chhiūⁿ Chhòa Pôe-hóe o̍h saⁿ-kang tio̍h ē-hiáu. So͘ Soa mā sī o̍h saⁿ-kang tio̍h ē-hiáu Pe̍h-ōe-jī ê lâng. I sī Tōa-chhiū-kha lâng, chiâⁿ jia̍t-sim koh chin khiáu, kan-taⁿ o̍h saⁿ-kang saⁿ-mê tio̍h ē-hiáu Pe̍h-ōe-jī. Pa-khek-lé bo̍k-su tō phài i khì o̍h khioh-jī, bóe--á tī Chū-tin-tn̂g kang-chok (Tâi-oân Ki-tok Tiúⁿ-ló Kàu-hōe Pah-nî-sú 1965: 188). Pe̍h-ōe-jī pí Hàn-jī khah kán-tan sī o̍h-kòe Pe̍h-ōe-jī ê lâng ê kiōng-tông khaòⁿ-hoat. Chá-kî ê Pe̍h-ōe-jī ūn-tōng mā te̍k-pia̍t kiông-tiau Pe̍h-ōe-jī sī hó o̍h, hó iōng ê bûn-jī kang-kū. 村上玉吉tī日據時代有調查過白話字學習的情形,伊的調查顯示一般的文盲干乾學羅馬字2、3禮拜,著會凍培養充分的閱讀能力,會使家己讀聖經、讚美歌、教會報及其它的小冊,koh會凍擴大見聞。(村上玉吉 1934﹕505,引自吳文星 1992﹕341)。Khah khiáu的,親像蔡培火學3工著會曉。蘇沙mā是學3工著會曉白話字的人。伊是大樹腳人,chiâⁿ熱心koh真khiáu,干乾學三暝三日著會曉白話字。巴克禮牧師就派伊去學拾字,尾仔tī聚珍堂工作(台灣基督長老教會百年史 1965:188)。白話字比漢字khah簡單是學過白話字的人的共同看法。早期的白話字運動mā特別強調白話字是好學、好用的文字工具。
Pò-chóa ū pò-tō kóng tī Hoa-lian chhī ū chi̍t-ūi chi̍t-pah hòe ê lāu a-má, m̄-bat khì ha̍k-hāu tha̍k-kòe chheh, m̄-koh i ū o̍h-kòe Pe̍h-ōe-jī, 51 hòe ê sî khai-sí siá Tâi-gí Sèng-si, kàu-taⁿ í-keng siá-kòe chin chē ê Pe̍h-ōe-jī si-koa (Chū-iû Sî-pò 2001 nî 2 goe̍h 9 ji̍t). Iâu Chì-liông (2004) kóng i tī siā-khu tāi-ha̍k kà gōa-chek sin-niû Pe̍h-ōe-jī, chiah kà nn̄g tiám-cheng, in tio̍h ē-hiáu ho͘-im--a. I jīn-ūi gōa-chek sin-niû in-ūi seng-oa̍h siōng chin su-iàu o̍h ē-haiú Tâi-gí, ha̍k-si̍p tōng-ki khah kion5, só͘-í o̍h tio̍h pí chāi-tē-lâng khah kín. 報紙有報導講tī花蓮市有一位一百歲的老阿媽,m̄-bat去學校讀過冊,m̄-koh伊有學過白話字,51歲的時開始寫台語聖詩,到taⁿ已經寫過真chē的白話字詩歌(自由時報 2001年2月9日)。Iâu Chì-liông (2004)講伊tī社區大學教外籍新娘白話字,chiah教2點鐘,in著攏會曉呼音啊。伊認為外籍新娘因為生活上真需要會曉台語,學習動機khah強,所以學著比在地人khah緊。
2.5.Pe̍h-ōe-jī sè-sio̍k-hòa, pún-thó͘-hòa kap hiān-tāi-haò ê le̍k-têng 2.5.白話字世俗化、本土化kap現代化的歷程
Í-hā kí-lē lâi soeh-bêng Pe̍h-ōe-jī sè-sio̍k-hòa, pún-thó͘-hòa iah-sī hiān-tāi-hòa ê bīn-hiòng. 以下舉例來說明白話字世俗化、本土化抑是現代化的面向。
Hoan-e̍k Hàn-bûn kó͘-chek kah chù-kái Hàn-bûn lóng ē-tàng khòaⁿ chò sī Pe̍h-ōe-jī pún-thó͘-hòa í-kip hiān-tāi-hòa ê lē. Pe̍h-ōe-jī teh chù-kái Hàn-bûn kó͘-chek ū khiā tī phoe-phòaⁿ ê kak-tō͘, siong-tong ū chú-thé ì-sek. Hoan-e̍k Hàn-bûn tû-liáu ū pang-chān kàu-tô͘ ha̍k-si̍p Hàn-jī í-kip Hàn bûn-hòa ê chok-iōng, koh ū iōng Ki-tok-kàu ê kàu-gī lâi “kiù-chèng” Lû-ka ha̍k-soat ê chok-iōng (Khó͘ Tiông-an 1992:37-39). Tâi-oân tē-it-pún í Pe̍h-ōe-jī pheng-im ê Hàn-bûn kàu-kho-su “Saⁿ-jī-keng sin toàn Pe̍h-ōe chù-kái” tī it-pat-pat-sù nî iû Tiông-êng Tiong-ha̍k siú-jīm hāu-tiúⁿ Î Iâu-lí (Goerge Ede) pian-tù oân-sêng. Chū hit-chūn khai-sí, tiong-ha̍k-seng tō ē-tàng thàu-kòe Pe̍h-ōe-jī khì chū-ha̍k Hàn-bûn (Táng Hong-oán 1996:191). Pe̍h-ōe-jī hoan-e̍k kó͘-chek ê sî-chūn, ū saⁿ ê chò-hoat: chù-im, kái-soeh kah phêng-su̍t. “Hôa Lô kái-chō thóng-it su-hàn-bûn” (1925) sī lēng-gōa chi̍t-ê kiat-ha̍p Hàn-bûn kah Pe̍h-ōe-jī ê lē, tông-sî mā ē-tàng sǹg sī Pe̍h-ōe-jī sè-sio̍k-hòa ê lē-chèng. “Hôa Lô kái-chō thóng-it su-hàn-bûn” chóng-kiōng ū gō͘-pah cha̍p-saⁿ ia̍h, i ê chok-chiá sī Lâu Chheng-hûn. Chit pún chheh chiong it-poaⁿ siông-siōng ê su-sìn pun chò saⁿ-cha̍p-sì tōa-lūi, thê-kiong Hàn-jī bûn-giân-bûn kah Pe̍h-ōe-jī kháu-gí-bûn ê tùi-e̍k í-kip chù-kái. 翻譯漢文古籍kah注解漢文攏會凍看作是白話字本土化以及現代化的例。白話字teh注解漢文古籍有khiā tī批判的角度,相當有主體意識。翻譯漢文除了有幫贊教徒學習漢字以及漢文化的作用,koh有用基督教的教義來「糾正」儒家學說的作用(許長安1992﹕37-39)。台灣第一本以白話字拼音的漢文教科書《三字經新傳白話註解》tī 1884年由長榮中學首任校長余饒理(Goerge Ede)編著完成。自hit陣開始,中學生就會凍透過白話字去自學漢文(董芳苑1996﹕191)。白話字翻譯古籍的時陣,有三個作法:注音、解說kah評述。《華羅改造統一書翰文》(1925)是另外一個結合漢文kah白話字的例,同時mā會凍算是白話字世俗化的例證。《華羅改造統一書翰文》總共有513頁,伊的作者是劉青雲。這本冊將一般常用的書信分作34大類,提供漢字文言文kah白話字口語文的對譯以及注解。
Pe̍h-ōe-jīmā ū hui chong-kàu ê siáu-soat. Ta̍k-ê lóng bat thiaⁿ-kòe “Hoe ko͘-niû” ê kò͘-sū, chit-ê kò͘-sū Kàu-hōe-pò kā hoan-e̍k chò “Thô͘-thòaⁿ-á”, tī chit-phiⁿ siáu-soat tang-tiong, “Hoe ko͘-niû” kiò-chò “Pó-siān”, in-ūi “múi-ji̍t liāu-lí chú-chia̍h sé-saⁿ, iā tio̍h kéng thô͘-thòaⁿ, tì-kàu sin-khu tiāⁿ-tiāⁿ ū thô͘-thòaⁿ ê lâ-sâm, sòa kā i kiò-chò Thô͘-thòaⁿ-á” (1915 nî 9 goe̍h, tē 366 kî:11). 白話字mā有非宗教的小說。逐家攏bat聽過“灰姑娘”的故事,這個故事教會報kā翻譯作“Thô͘-thòaⁿ-á/土炭仔”,tī這篇小說當中,“灰姑娘”叫做“寶善”,因為“每日料理煮食洗衣,iā著kéng土炭,致到身軀常常有土炭的lâ-sām,sòa kā伊叫做土炭仔”(1915年9月,第366期:11)。
Chit-má chin liû-hêng siang-gí tùi-chiàu lâi o̍h Eng-gí, kî-si̍t che bô hi-kî, chhit-cha̍p nî chêng Kàu-hōe-pò tō ū--a. Lîm Bō͘-seng phok-sū tī Kàu-hōe-pò bat siá-kòe gō͘-cha̍p-it phiⁿ bûn-chiuⁿ, lōe-iông pau-khoah Kiaⁿ-to͘ kìⁿ-bûn, sî-sè kah jîn-bu̍t kám-hoâi, chong-kàu kái-kek kio̍k-pún, gí-bûn kàu-io̍k í-ki̍p Ki-tok-kàu bûn-bêng sú-koan (Tiuⁿ Biāu-koan 2004: 68). Lîm phok-sū bat siá-kòe “Eng Tâi sio̍k-gí tùi-chiàu”, kî-tiong chi̍t-ê siang-gí ê sio̍k-gí sī án-ne siá (Lîm Bō͘-seng 1934): Chit-má真流行雙語對照來學英語,其實che無稀奇,七十年前教會報就有啊。林茂生博士tī教會報bat寫過51篇文章,內容包括京都見聞、時勢kah人物感懷、宗教改革劇本、語文教育以及基督教文明史觀(張妙娟2004﹕68)。林博士bat寫過“英台俗語對照”,其中一個雙語的俗語是按呢寫(林茂生 1934):
Every dog has his day. (tāi-ì: bô-lūn sím-m̍h kàu tō ū i ê ji̍t; ì-sù sī , khah pháiⁿ-ūn ū-sî iā ū tú-tio̍h hó-ūn ê ji̍t.) ū-sî chhiⁿ-kng, ū-sî goe̍h-kng. Every dog has his day. (大意﹕不論sím-mi̍h狗tō有伊的日;意思是,khah pháiⁿ運有時iā有tú-tio̍h好運的日。) 有時星光、有時月光。
Lîm phok-sū koh tī Kàu-hōe-pò siat chi̍t-ê choan-nôa ‘Sin Tâi-oân-ōe têng-lia̍t-koán’ kài-siāu chi̍t-kóa sin chhut-hiān ê Tâi-gí-sû. I chóng-kiōng kài-siāu 133 ê gí-sû, múi chi̍t-ê gí-sû lóng iōng sì-chióng bûn-jī (Pe̍h-ōe-jī, Hàn-bûn, Eng-bûn, Ji̍t-bûn) lâi pang-chō͘ tho̍k-chiá liáu-kái, chiàⁿ-káng sī to-gí-giân, to-bûn-jī. 林博士koh tī教會報設一個專欄<新台灣話陳列館>介紹一寡新出現的台語詞。伊總共介紹133個語詞,每一個語詞攏用四種文字(白話字、漢文、英文、日文)來幫助讀者了解,正港是多語言、多文字。
Pe̍h-ōe-jī kah gí-giân kàu-ha̍k ū chin chhim ê koan-hē, siong-koan ê lūn-su̍t chin chē. Pe̍h-ōe-jī kàu-io̍k ê hong-hoat mā chin chìn-pō͘, chin chá tio̍h chai-iáⁿ sú-iōng gí-giân tùi-pí ê koan-liām lâi kà Pe̍h-ōe-jī, mā kiông-tiau Pe̍h-ōe-jī kah bú-gí ê kàu-io̍k kè-ta̍t. Ô͘ Bûn-tî (1947) tī Kàu-hōe-pò hoat-piáu “Tio̍h phó͘-ki̍p Lô-má-jī ”, tio̍h ū kóng-tio̍h Pe̍h-ōe-jī tû-liáu ū bat tō-lí ê chok-iōng í-gōa, koh ū chē-chē lō͘-iōng, pau-khoah: 1) ē-tàng kā lán kóng ê ōe siá--chhut-lâi, sī phó͘-ki̍p Tâi-oân bûn-hòa tē-it iàu-kín ê hoat-tō͘, phó͘-ki̍p Lô-má-jī , m̄-bián sì goe̍h-ji̍t kú Tâi-oân-lâng lóng ē bat-jī; 2) pang-chān tha̍k kok-gí; 3) pang-chān tha̍k Eng-gí, Pe̍h-ōe-jī kah Eng-gí bûn-jī chin sêng, tùi o̍h Eng-gí ū chin tōa pang-chān. 白話字kah 語言教學有真深的關係,相關的論述真chē。白話字教育的方法mā真進步,真早著知影使用語言對比的觀念來教白話字,mā強調白話字kah母語的教育價值。胡文池(1947)tī教會報發表“著普及羅馬字”,著有講著白話字除了有bat道理的作用以外,koh有chē-chē路用,包括﹕1)會凍kā咱講的話寫出來,是普及台灣文化第一緊的法度,普及羅馬字,m̄免4月日久台灣人攏會bat字;2)幫贊讀國語;3)幫贊讀英語,白話字kah英文字真sêng,對學英語有真大幫贊。
Tiúⁿ-ló kàu-hōe m̄-nā koan-sim Tâi-gí, goân-chū-bîn ê gí-giân mā siūⁿ pān-hoat kā bûn-jī-hòa. Kàu-hōe-pò it-kiú-ngó͘-khòng nî bat pò-tō kòe chè-tēng Bunun bûn-jī ê kòe-têng (Ô͘ Bûn-tî 1950: 8). Hit-phiⁿ koh ū kóng-tio̍h Bunun sit-khì bûn-jī ê kò͘-sūL “In kó͘-chá ū in ê jī, sī âng-chúi hoān-lān ê sî, jī sòa hō͘ i lâu--khì, tì-kàu kin-á-ji̍t sòa bô. Án-ne in m̄ kam bô jī, sī ū ài jī, só͘-í nā iōng in ê jī lâi kà in, in chū-jiân chin ài.....”. Kàu-hōe tiōng-sī cho̍k-kûn bú-gí kàu-io̍k kah bú-gí bûn-jī-hòa, bô jī--ê chō-jī, sit-khì jī--ê kā khioh--tńg-lâi, kah si̍t-bîn chèng-koân hêng-sêng kiông-lia̍t ê tùi-pí, si̍t-bîn chèng-koân ū jī--ê piàn bô jī, bú-gí mā sūn-sòa beh kā lí siau-bia̍t. 長老教會m̄-nā關心台語,原住民的語言mā想辦法kā文字化。教會報1950年bat報導過制定Bunun(布農族)文字的過程(胡文池 1950﹕8)。Hit篇koh有講著Bunun失去文字的故事﹕『In古早有in的字,是洪水氾濫的時,字sòa hō͘伊流去,致到今仔日sòa無。按呢in m̄ kam無字,是有愛字,所以若用in的字來教in,in自然真愛.....』。教會重視族群母語教育kah母語文字化,無字的造字、失去字的kā拾轉來,kah殖民政權形成強烈的對比,殖民政權有字的變無字,母語mā順sòa beh kā你消滅。
Ūi tio̍h beh chhui-sak Pe̍h-ōe-jī kàu-hōe koh pān “Tâi-oân Hú-siâⁿKàu-hōe-pò” (1885-1969) lâi chò chhui-hêng Pe̍h-ōe-jī kàu-io̍k ê hú-chō͘ kang-kū; jî-chhiáⁿ koh tāi-le̍k chhui-siau Pe̍h-ōe-jī, Kàu-hōe-pò tē-it tiuⁿ (1885 nî) tio̍h thàu-kòe ū chióng-kim ê teng-bûn pí-sài lâi lūn Pe̍h-ōe-jī ê lī-ek, che ē-tàng kóng sī Tâi-oân thōng chá ê gí-giân hêng-siau (langoage marketeng) ê lē. In chhui-siau Pe̍h-ōe-jī ê hong-hoat chú-iàu sī lūn-chèng Pe̍h-ōe-jī ū í-hā kúi-hāng iu-tiám (Tiuⁿ Biāu-koan 2000:200-201). 1) Pe̍h-ōe-jī比 pí Hàn-jī khah iông-ī tha̍k, chin kín tio̍h o̍h ē-hiáu; 2) Pe̍h-ōe-jī pí Hàn-jī khah iông-ī siá; 3) put-kaon2 lâm-lú láu-iù lóng ē-tàng o̍h; 4) pang-chān kàu-hōe heng-ōng; 5) kok-hâng kok-gia̍p lóng ē-tàng siū-ek tit tì-hūi; 6) Pe̍h-ōe-jī ē-tàng pang-chān Hàn-jī ha̍k-si̍p. Lán nā chù-ì khòaⁿ chia ê lí-iû, kan-taⁿ tē-sì-ê lí-iû sī ti̍t-chiap kap chong-kàu ū koan-hē, chhun ê kî-si̍t lóng ti̍t-chiap iōng kang-kū-sèng ê lí-iû teh siâⁿ--lâng. 為著beh推sak白話字教會koh辦《台灣府城教會報》(1885-1969)來作推行白話字教育的輔助工具;而且koh大力推銷白話字,教會報第一張(1885年)著透過有獎金的徵文比賽來論白話字的利益,che會凍講是台灣通早的語言行銷(langoage marketeng)的例。In推銷白話字的方法主要是論證白話字有以下幾項優點(張妙娟 2000:200-201)。1)白話字比漢字khah 容易讀、真緊著學會曉;2)白話字比漢字khah 容易寫;3)不管男女老幼攏會凍學;4)幫贊教會興旺;5)各行各業攏會凍受益得智慧;6)白話字會凍幫贊漢字學習。咱若注意看chia的理由,干乾第四個理由是直接及宗教有關係,chhun的其實攏直接用工具性的理由teh siâⁿ--人。
Thoân-kàu-sū gí-giân kang-kū-lūn ê koan-tiám teh chhui-sak Pe̍h-ōe-jī. Gí-giân kang-kū-lūn sī gí-giân kui-ōe ê chi̍t-khoán hong-hoat, kiông-tiau thê-seng gí-giân ê hāu-lu̍t, ài hó o̍h, hó tha̍k, hó siá (Fasold 1984). Pe̍h-ōe-jī khak-si̍t sī chin ū hāu-lu̍t ê bûn-jī kang-kū, chóng--sī khah bô ha̍h Hàn-jîn tùi Hàn-jī ê chêng-kám-tek i-hù (sentimental attachment), Pe̍h-ōe-jī tī bīn-tùi Hàn-jîn kiông-lia̍t ê Hàn-jī chêng-kiat chi-hā, beh chhui-sak Pe̍h-ōe-jīmā kan-taⁿ ē-tàng i-khò i kang-kū-sèng ê kè-ta̍t, án-ne chò tō lân-bián ē chèng lo̍h sè-sio̍k-hòa ê chéng-chí. Ho-lan lâng 16 sè-kí ê sî-chūn, tī Tâi-oân iōng Lô-má-jī thoân-kàu, Ho-lan lâng lī-khui laiú-āu, peⁿ-po͘-cho̍k kā Lô-má-jī the̍h lâi chò sè-sio̍k ê lō͘-iōng (kah Hàn-jîn phah khè-iok), it-ti̍t kàu 19 sè-kí iáu-koh teh iōng, Pa-khek-lé chhui-kóng Pe̍h-ōe-jī kah Sin-káng bûn-su mā ke-kiám ū koan-hē. 傳教士用語言工具論的觀點teh推sak白話字。語言工具論是語言規畫的一款方法,強調提升語言的效率,愛好學、好讀、好寫(Fasold 1984)。白話字確實是真有效率的文字工具,總是khah無ha̍h漢人對漢字的情感tek依附(sentimental attachment),白話字tī面對漢人強烈的漢字情結之下,beh推sak白話字mā干乾會凍依靠伊工具性的價值,按呢作tō難免會種落世俗化的種子。荷蘭人16世紀的時陣,tī台灣用羅馬字傳教,荷蘭人離開了後,平埔族kā羅馬字提來作世俗的路用(kah漢人拍契約),一直到十九世紀猶koh teh用,巴克禮推廣白話字kah新港文書mā加減有關係。
Ji̍t-kì sî-tāi Chhòa Pôe-hóe téng lâng bat thê-chhiōng “Pe̍h-ōe-jī phó͘-ki̍p ūn-tōng”, àn-sǹg beh kā Pe̍h-ōe-jī chhui-sak kàu siā-hōe , chò siā-hōe kái-kek ê lō͘-iōng, iōng kán-tan hó o̍h ê Pe̍h-ōe-jī chò phó͘-ki̍p tì-sek kap kap khé-hoat bîn-chiòng ê bûn-jī kang-kū. Chhòa Pôe-hóe sī ū ì-sek beh kā Pe̍h-ōe-jī èng-iōng tī siā-hōe khé-bêng ê tē-it lâng. Chhòa Pôe-hóe tī 1925 nî chhut-pán oân-choân iōng Pe̍h-ōe-jī siá ê siā-hōe phêng-lūn-chi̍p “Cha̍p-Hāng Koán-Kiàn” (Chhòa Pôe-hóe 1925). TĪ hit-pún chheh ê tē-jī-chiuⁿ “sin Tâi-oân kap Lô-má-jī ê koan-hē” i koh chìn-chi̍t-pō͘ soeh-bêng chhui-hêng Lô-má-jī ê lí-iû, i ê lūn-tiám ē-tàng kui-la̍p chò: 1) Hàn-jī siuⁿ pháiⁿ o̍h, Lô-má-jī kán-tan ha̍k-si̍p; 2) Hàn-bûn kap Ji̍t-pún ê kok-gí lóng pháiⁿ o̍h, seng o̍h kok-gí, phó͘-ki̍p kàu-io̍k bô-bāng; 3) seng o̍h Tâi-oân-ōe ê Lô-má-jī, ē-sái ū chū-siu ê lêng-le̍k koh ē-sái pang-chān kok-gí kap Hàn-bûn ê ha̍k-si̍p; 4) m̄-bat kok-gí iah sī Hàn-bûn ê lâng, ē-sái sú-iōng thàu-koe Lô-má-jī lâi tit-tio̍h tì-sek; 5) Hàn-bûn phiau-kì Tâi-gí ū put-chiok ê só͘-chāi; 6) Lô-má-jī sī phó͘-ki̍p kàu-io̍k kap ha̍k-si̍p kî-than gí-giân ê ki-chhó͘. 日據時期蔡培火等人bat提倡「白話字普及運動」,按算beh kā白話字推sak到社會,作社會改革的路用,用簡單好學的白話字做普及知識kap啟發民眾的文字工具。蔡培火是有意識beh kā白話字應用tī社會啟蒙的第一人。蔡培火tī 1925年出版完全用白話字寫的社會評論集《Cha̍p-Hāng Koán-Kiàn》(蔡培火 1925)。TĪ hit本冊的第二章「新台灣kap羅馬字的關係」伊koh進一步說明推行羅馬字的理由,伊的論點會凍歸納作﹕1)漢字傷pháiⁿ學,羅馬字簡單學習;2)漢文kap日本的國語攏pháiⁿ學,先學國語,普及教育無望;3)先學台灣話的羅馬字,會使有自修的能力koh會使幫贊國語kap漢文的學習;4)m̄-bat國語iah是漢文的人,會使用透過羅馬字來得著智識;5)漢字標記台語有不足的所在;6)羅馬字是普及教育kap學習其他語言的基礎。
Ji̍t-pún sî-tāi liáu-āu, Kok-bîn-tòng kè-sio̍k Ji̍t-pún chèng-hú táⁿ-ap Lô-má-jī ê chèng-chhek, chhiú-tōaⁿ ke chin chho͘-chân. Kok-bîn-tòng chèng-hú bat bēng-lēng kok-tē kéng-chhat-kio̍k boa̍t-siu Pe̍h-ōe-jī Sèng-keng, liân goân-chū-bîn kok-cho̍k ê Sèng-keng mā pī boa̍t-siu koh kìm-chí sú-iōng. Tiúⁿ-ló kàu-hōe in-ūi án-ne bat tī 1975 nî 11 goe̍h 18 ji̍t thê-chhut: “Goán ê ho͘-io̍k” siaⁿ-bêng, í jîn-bîn chong-kàu sìn-gióng chū-iû ê koân-lī, iau-kiû chèng-hú kui-hâiⁿ sin hoan Pe̍h-ōe-jī Sèng-keng (sio̍k-chheng âng-phôe Sèng-keng), jî-chhiáⁿ ài ún-chún chhut-pán jīn-hô gí-giân ê Sèng-keng (Táng Hong-oán 1996). Che khó-lêng sī Tâi-oân-lâng tē-it pái khiā chhut-lâi hiòng koaⁿ-hong cheng-chhú bú-gí ê gí-giân bûn-jī-koân. 日本時代了後,國民黨繼續日本政府打壓羅馬字的政策,手段加真粗殘。國民黨政府bat命令各地警察局沒收白話字聖經,連原住民各族的聖經mā被沒收koh禁止使用。長老教會因為按呢 bat tī 1975年11月18日提出:「阮的呼籲」的聲明,以人民宗教信仰自由的權利,要求政府歸還新翻白話字聖經(俗稱紅皮聖經),而且愛允准出版任何語言的聖經(董芳苑 1996)。Che可能是台灣人第一擺khiā出來向官方爭取母語的語言文字權。
1990 nî liáu-āu Pe̍h-ōe-jī chèng-sek tùi kàu-hōe kiâⁿ hiòng bîn-kan. Pe̍h-ōe-jī ê chhui-tōng-chiá tû-liáu kàu-hōe jîn-sū í-gōa, koh cheng-ka chē-chē ê siā-hōe jîn-sū. [kàu-hōejîn-sū tī Pe̍h-ōe-jī chhui-tōng kè-sio̍k pān-ián tiōng-iàu ê kak-sek, chóng--sī in khah chió í kàu-tô͘ ê sin-hūn chham-ú Pe̍h-ōe-jī ūn-tōng, tian-tò sī í bûn-hòa ūn-tōng-chiá ah-sī siā-hōe ūn-tōng-chiá ê sin-hūn chham-ú. Chéng-kò lâi kóng, hiān-tāi Pe̍h-ōe-jī ūn-tōng ê chong-kàu sek-chhái chin kē, in khah kiōng-tông ê sìn-gióng khó-lêng sī khí-chō chi̍t-ê to̍k-li̍p chū-chú, ū pún-thó͘ bûn-hòa ê Formosa, bûn-hòa ê tōng-ki kah chèng-tī ì-sek hêng-thài ê tōng-ki khah kāu kòe chong-kàu tōng-ki. ] Kòe-khì Pe̍h-ōe-jī ê sú-iōng-chiá sī kàu-hōe jîn-sū, chit-má soah thòaⁿ chhut-khì kàu-hōe gōa-kháu, chiâⁿ-chò bē-chió hui kàu-tô͘ su-siá Tâi-gí ê kang-kū. Pe̍h-ōe-jī sè-sio̍k-hòa ē-sái tùi 1990 nî khai-sí bûn-ha̍k chok-phín kah kàu-châi ê sò͘-liōng lóng pí chong-kàu khah chē khòaⁿ--chhut-lâi (chham-khó pió-jī), siá-chok-chiá kàu-tô͘ kah hui kàu-tô͘ lóng ū, siá-chok ê lōe-iông sī chong-kàu í-gōa ê chú-tê. 1990年了後白話字正式對教會行向民間。白話字的推動者除了教會人士以外,koh增加chē-chē的社會人士。[教會人士tī白話字推動繼續扮演重要的角色,總是in khah少以教徒的身份參與白話字運動,顛倒是以文化運動者ah是社會運動者的身份參與。整個來講,現代白話字運動的宗教色彩真低,in khah共同的信仰可能是起造一個獨立自主、有本土文化的Formosa,文化的動機kah政治意識形態的動機攏khah厚過宗教動機。]過去白話字的使用者是教會人士,chit-má soah thòaⁿ出去教會外口,chiâⁿ做bē少非教徒書寫台語的工具。白話字世俗化會使對1990年開始文學作品kah教材的數量攏比宗教khah chē看出來(參考表2),寫作者教徒kah非教徒攏有,寫作的內容是宗教以外的主題。
chit-ê sî-kî ê Pe̍h-ōe-jī ūn-tōng kah bú-gí ūn-tōng, chèng-tī ūn-tōng kiat-ha̍p chò-hóe. Siong-tùi Kok-bîn-tóng ê kok-gí toaⁿ-gí kàu-io̍k, hoán-tùi-tóng thê-chhut bú-gí kàu-io̍k, siang-gí kàu-io̍k. Bú-gí beh kàu-io̍k tong-jiân su-iàu ū bú-gí ê su-bīn-gí. Pe̍h-ōe-jī ê tiōng-iàu-sèng mā tī chit-chūn khai-sí siū lâng tiōng-sī. In-ūi Hàn-jī bô-kàu-gia̍h kì-lo̍k Tâi-gí, koh ka-siōng Hàn-jī phiau-im kong-lêng iú-hān ê būn-tê , Pe̍h-ōe-jī ê phiau-im lêng-le̍k kap i chē-chē ê tho̍k-siá ki-chhó͘ kiàn-siat (ki-pún kàu-châi, su-chu, sû-tián) hō͘ i piàn-chò Lô-má-jī ha̍k-si̍p ê tē-it soan-tek. 這個時期的白話字運動kah母語運動、政治運動結合做夥。相對國民黨的國語單語教育,反對黨提出母語教育、雙語教育。母語beh教育當然需要有母語的書面語。白話字的重要性mā tī這陣開始受人重視。因為漢字無夠額紀錄台語,koh加上漢字標音功能有限的問題,白話字的標音能力及伊chē-chē的讀寫基礎建設(基本教材、師資、辭典)hō͘伊變做羅馬字學習的第一選擇。
Hiān-tāi Pe̍h-ōe-jī ūn-tōng pōe-āu ê tōng-ki ū kúi-ā chióng. Bûn-hòa pó-chûn kah le̍k-sú kì-e̍k iân-sio̍k sī chin tiōng-iàu ê tōng-ki. Tân-tēⁿ Hông-giâu (2004/9/12 kò-jîn thong-phoe) chí-chhut chi-chhî Pe̍h-ōe-jī ê chi̍t-chióng sim-lí-tek ê tōng-ki sī “hi-bāng ‘kòe-khì’ kah ‘hiān-chāi’ ē-tàng sio khan-laîn, bēin-ūi chèng-kaon5 ê lâi-khì, it-ti̍t ōaⁿ bûn-jī, gí-giân .....; le̍k-sú ē-tàng chhiat-chò Chheng-kok/Ji̍t-pún sî-tāi/ROC sî-tāi téng-téng, m̄-kohPe̍h-ōe-jī‘ éng-oán bô piàn’.” [Pe̍h-ōe-jī pah gōa nî lâi bô siáⁿ tōa kái-piàn, i ê hē-thóng oân-choân bô kái-piàn, chit-ê thoân-thóng, kin-kù Tiuⁿ Jū-hông (2001: 175) ū sì-hāng: (a) iōng kì-hō phiau-tiāu; (b) i ê hû-hō ê im-ta̍t choa̍t tōa-pō͘-hūn tī jī-bú ê “ki-pún im-he̍k”; (c) iōng kì-hō phiau-sī goân-im ê sió-khóa bô-kâng; (d) i iōng “h” piáu-sī sàng-khì, tān-sī “ch” bô sàng-khì. ] Chin tú-hó, góa 10 kúi nî chêng bat hóng-būn Lîm Chong-goân sian-siⁿ, i kóng i ē kian-chhî bú-gí siá-chok, chi̍t-ê chin tiōng-iàu ê goân-in tō-sī, gōa-lâi ê chèng-koân lâi-lâi khì-khì, i ǹg-bāng ē-tàng tī bûn-hòa siōng kiàn-li̍p chi̍t-ê bē hō͘ gōa-lâi thóng-tī-chiá phah-tn̄g ê pún-thó͘ bûn-hòa thoân-thóng. Kòe-khì táⁿ-ap Pe̍h-ōe-jī ê si̍t-bîn chèng-koân chi̍t-ê chi̍t-ê tó--a, Pe̍h-ōe-jī thoân-thóng goân-chāi. Tiuⁿ Jū-hông (2001: 175;186) chin kiông-tiau Pe̍h-ōe-jī thoân-thóng ê tiōng-iàu-sèng, i jīn-ūi beh kiàn-li̍p tùi Tâi-gí ê sìn-sim, “tō ài hō͘ Tâi-oân-lâng chai-iáⁿ lán ê thoân-thóng, hō͘ Tâi-oân-lâng chai-iáⁿ ka-tī ū kú-tn̂g ê hó thoân-thóng lâi kám-kak kiau-ngō͘,” chiū bo̍k-chiân lâi kóng, “Pe̍h-ōe-jī ê bûn-hiàn iáu sī siōng hong-hù, chiàm só͘-ū tit ē tio̍h Tâi-gí bûn-hiàn ê tōa pō͘-hūn, só͘-í Pe̍h-ōe-jī iáu sī siōng tiōng-iàu, sī hū-chek Tâi-gí thoân-sêng ê tōa-chhiū-sin.” Chit-chióng bûn-hòa thoân-sêng kah bûn-hòa chu-goân ê koan-tiám, sī î-chhî Pe̍h-ōe-jī ūn-tōng thōng kiông ê tōng-le̍k. 現代白話字運動背後的動機有幾仔種。文化保存kah歷史記憶沿續是真重要的動機。陳鄭弘堯(2004/9/12 個人通批)指出支持白話字的一種心理tek的動機是“希望‘過去’kah‘現在’會凍相牽連,bē因為政權的來去,一直換文字、語言.....;歷史會凍切作清國/日本時代/ROC時代等等, m̄-koh白話字‘永遠無變’。”[白話字百外年來無啥大改變,伊的系統完全無改變,這個傳統,根據張裕宏(2001﹕175)有四項﹕(a)用記號標調;(b)伊的符號的音值絕大部分tī字母的『基本音域』;(c)用記號標示元音的小可無kâng;(d)伊用“h”表示送氣,但是“ch”無送氣。] 真tú好,我10幾年前bat訪問林宗源先生,伊講伊會堅持母語寫作,一個真重要的原因就是,外來的政權來來去去,伊向望會凍tī文化上建立一個bē hō͘外來統治者拍斷的本土文學傳統。過去打壓白話字的殖民政權一個一個倒啊,白話字傳統原在。張裕宏(2001﹕175;186)真強調白話字傳統的重要性,伊認為beh建立對台語的信心,“就愛hō͘台灣人知影咱的傳統,hō͘台灣人知影家己有久長的好傳統來感覺驕傲,”就目前來講,“白話字的文獻夭是上豐富,佔所有得會著得台語文獻的大部份,所以白話字夭是上重要,是負責台語傳承的大樹身。”這種文化傳承kah文化資源的觀點,是維持白話字運動通強的動力。
Tû-liáu pó-chûn Tâi-gí ê bûn-hòa ê tōng-ki í-gōa, mā ū chin chhim ê ì-sek hêng-thài ê tōng-ki. Gí-bûn kah jīn-tông ū chin chhim ê khan-liân. Kiám-chhái che sī le̍k-sú ê tiông-ho̍k, kòe-khì goân-chū-bîn teh tùi-khòng Hàn-jîn ê sî-chūn ū iōng Lô-má-jī chò chū-ngó͘ tēng-ūi siòng-teng (Hō An-koan 1998: 107), Pe̍h-ōe-jī tī hiān-tāi mā chiâⁿ-chò “khì Tiong-kok-hòa” iah sī kóng “thoat Hàn” ê siòng-teng (Chiúⁿ Ûi-bûn 1996: 2004). Chóng--sī oân-choân thoat-lī Hàn-jī ê chhī-tiûⁿ khah oh, khah chē lâng chhái-chhú hùn-ha̍p (hybridization) ê chhiú-tōaⁿ, kā Pe̍h-ōe-jī kah Hàn-jī lām teh siá. Hàn-lô su-bīn-gí ê hoat-tián ē-tàng sǹg sī Pe̍h-ōe-jī pún-thó͘-hòa ê chi̍t-ê bīn-hiòng. 除了保存台語的文化的動機以外,mā有真深的意識形態的動機。語文kah認同有真深的牽連。Kiám-chhái che是歷史的重複,過去原住民teh對抗漢人的時陣有用羅馬字作自我定位象徵 (賀安娟 1998:107), 白話字tī 現代mā成做“去中國化”抑是講“脫漢”的象徵(蔣為文 1996:2004)。總是完全脫離漢字的市場khah oh,khah chē人採取混合 (hybridization) 的手段,kā白話字kah漢字lām teh寫。漢羅書面語的發展會凍算是白話字本土化的一個面向。
Pe̍h-ōe-jī tī chit-ê sî-kî ū chin tōa ê choán-piàn. Tû-liáu thoân-thóng ê gí-giân kang-kū-lūn í-gōa, koh ka-siōng chéng-ha̍p-tek ê tōng-ki (integrative motivation), kiông-tiau Pe̍h-ōe-jī ê le̍k-sú-sèng, siā-hōe-sèng kah pún-thó͘-hòa ê bīn-hiòng. 白話字tī這個時期有真大的轉變。除了傳統的語言工具論以外,koh加上整合tek的動機(integrative motivation),強調白話字的歷史性、社會性kah本土化的面向。
Pe̍h-ōe-jī ê pún-thó͘-hòa kàu chia tit-tio̍h oân-choân ê khak-jīn, sú-iōng-chiá bô jīn-ūi i sī kàu-hōe ê mi̍h, iōng Ông Io̍k-tek (1993: 45) ê ōe lâi kóng thōng chheng-chhó͘, i kóng: “Kàu-hōe Lô-má-jī kap Ki-tok kàu-gī hō͘-siong bô koan-hē, m̄-koh hām kòe-khì, chit-má kap bī-lâi ê Tâi-oân bûn-hòa hoat-tián ū bi̍t-chhiat ê koan-hē”. 白話字的本土化到chia得著完全的確認,使用者無認為伊是教會的物,用王育德(1993:45)的話來講通清楚,伊講:“教會羅馬字kap基督教義互相無關係,m̄-koh hām過去、chit-má kap未來的台灣文化發展有密切的關係”。
3.Kiat-lūn 3.結論
Chiū bûn-hiàn lâi khòaⁿ, Pe̍h-ōe-jī ū í-hā ê te̍k-tiám: 1) Pe̍h-ōe-jī ūn-tōng sī bûn-thé kái-kek mā sī bûn-jī kái-kek; 2) Pe̍h-ōe-jī ê hiān-tāi-haò pí Tâi-gí Hàn-jī khah chá, mā hoat-tián liáu khah oân-pī; 3) Pe̍h-ōe-jī ê bûn-lūi chin to-iūⁿ, sī choân hong-ūi ê su-bīn-gí, ū chē-chē ê gí-giân kong-lêng; 4) Pe̍h-ōe-jī ū oân-chéng ê tho̍k-siá ki-chhó͘ kaìn-siat; 5) ū im tō ū jī, Pe̍h-ōe-jī ē-tàng phiau-kì só͘-ū ê Tâi-gí-sû, bô chhiūⁿ Hàn-jī tiāⁿ tú-tio̍h bô jī thang iōng ê khùn-kéng; 6)Pe̍h-ōe-jībûn-hiàn kì-lo̍k Tâi-oân ê siā-hōe bûn-hòa, sī gián-kiù Tâi-oân bûn-hòa ê pó-khò͘; 7) Pe̍h-ōe-jī tòe tio̍h sî-tāi ê kha-pō͘, kiâⁿ-ji̍p chu-sìn kho-si ê sî-tāi, chìn-ji̍p bān-kok-bé, chiâⁿ-chò kok-chè phiau-chún, hong-piān chu-sìn kau-liû. 就文獻來看,白話字有以下的特點﹕1)白話字運動是文體改革mā是字是文字改革;2)白話字的現代化比台語漢字khah 早,mā發展了khah完備;3)白話字的文類真多樣,是全方位的書面語,有chē-chē的語言功能;4)白話字有完整的讀寫基礎建設;5)有音就有字,白話字會凍標記所有的台語詞,無像漢字定tú著無字thang用的困境;6)白話字文獻記錄台灣的社會文化,是研究台灣文化的寶庫;7)白話字tòe著時代的腳步,行入資訊科技的時代,進入萬國碼,成作國際標準,方便資訊交流。
Tùi hoat-tián ê le̍k-têng lâi khòaⁿ, Pe̍h-ōe-jī tùi chong-kàu chhut-hoat kiâⁿ hiòng siā-hōe. Put-koán tùi chhui-hêng ê lâng, chhui-hêng ê bo̍k-tek lâi khòaⁿ, Pe̍h-ōe-jī lóng ū chin bêng-hián ê sè-sio̍k-hòa ê hiān-siōng. Pe̍h-ōe-jī m̄-nā kì-lo̍k pún-thó͘ ê le̍k-sú bûn-hòa, koh sī Tâi-gí-bûn hiān-tāi-hòa ê tōa kong-sîn. Chòe-kīn Pe̍h-ōe-jī koh hông kiò-chò Tâi-oân-jī, chú-iàu tō-sī jīn-tông Pe̍h-ōe-jī sī tiōng-iàu ê Tâi-oân bûn-hòa chu-sán, m̄-sī kàu-hōe ê choan-lī, mā m̄-sī gōa-lâi bûn-jī, Pe̍h-ōe-jī í-keng iông-ji̍p pún-thó͘, chiâⁿ-chò lán Tâi-oân ê chi̍t pō͘-hūn. 對發展的歷程來看,白話字對宗教出發行向社會。不管對推行的人、推行的目的來看,白話字攏有真明顯的世俗化的現象。白話字m̄-nā 記錄本土的歷史文化,koh是台語文現代化的大功臣。最近白話字koh hông叫做台灣字,主要就是認同白話字是重要的台灣文化資產,m̄是教會的專利,mā m̄是外來文字,白話字已經融入本土,chiâⁿ作咱台灣的一部分。
回上一頁