Si-phain tē-it phiⁿ
|
詩篇第1篇--養心神詩_11 |
|---|---|
| Pa Khek-lé | 巴克禮 |
|
1 Lī-khui pháiⁿ-lâng tō-lō͘, Chûn sim m̄ káⁿ ok-to̍k, Mî ji̍t sàm-su Siōng-tè hoat-tō͘, Che lâng kiò chòe ū hok. |
1.離開歹人道路， 存心m̄敢惡毒， 暝日三思上帝法度， Ché人叫做有福。 |
|
2 Che lâng ná chhiū chi̍t poaⁿ, Chai tī khoe-chúi ê piⁿ, Bô tiau i hio̍h bō͘-sēng hó khòaⁿ, Chiàu sî ké-chí ōe siⁿ. |
2. Ché人若樹一般， 栽tī溪水ê邊， 無tiau伊葉茂盛好看， 照時果子會生。 |
|
3 Hoān sū só͘ chòe heng-ōng, Siōng-tè sù i tōa hok, Sí-āu ín i ōe seng thian-tông, Tiàm tī Siōng-tè ê kok. |
3.凡事所做興旺， 上帝賜伊大福， 死後引伊會升天堂， Tiàm tī上帝ê國。 |
|
4 Pháiⁿ-lâng phàⁿ-chhek chi̍t poaⁿ, Lóng-sī bô ēng ê mi̍h, Hō͘ hong chhe-khui, li̍p-khek sì-sòaⁿ; Pháiⁿ-lâng Siōng-tè m̄ ti̍h. |
4.歹人冇粟一般， 攏是無用ê物， Hō͘風吹開，立刻四散； 歹人上帝m̄ ti̍h。 |
|
5 Gū-tio̍h sím-phòaⁿ ji̍t-chí, Hó-pháiⁿ lóng-chóng saⁿ-lī; Hó siū thiⁿ-téng tn̂g-tn̂g hok-khì, Pháiⁿ-lâng lo̍h tē-ge̍k sí. |
5.遇著審判日子， 好歹攏總相離； 好受天頂長長福氣， 歹人落地獄死。 |
