Saⁿ-kāng Taⁿ-tàⁿ
|
相共擔擔 |
| Tō͘ Ko͘-niû |
杜姑娘 |
|
Bat ū chi̍t ê ku-lí hō͘ lâng chhiàⁿ i khì hóe-chhia-thâu, beh kā chi̍t ê gōa-kok lâng taⁿ hêng-lí. Tú-hó hit ê lâng-kheh ê hêng-lí sī kan-ta chi̍t kha tāng-tāng ê siuⁿ-á nā-tiāⁿ. Ku-lí m̄ ài ēng giâ, ia̍h bōe taⁿ-tit, i chiū khì khioh chi̍t-tè chio̍h lâi thīn-thâu thang taⁿ. Ián-ni chò, chai sui-bóng ū têng-pōe ê tāng, kú sī-khah khòaⁿ-oa̍h.
|
Bat有一個苦力hō͘人倩伊去火車頭，beh kā 一個外國人擔行李。抵好 hit個人客ê 行李是kan-ta一腳重重ê 箱仔nā-tiān,苦力m̄ 愛用舉，亦bē擔--tit，伊就去拾一塊石來thīn 頭thang 擔；伊án-ni做，知雖罔有重倍ê 重，kú是較快活。 |
|
Taⁿ lán tī chit-sè-kan lóng ū tāng-tàⁿ tio̍h taⁿ, ia̍h ū-sî teh siūⁿ nā taⁿ lán ka-tī ê tàⁿ chiū kàu-gia̍h; chóng-sī Sèng-keng kóng, “ Lín ta̍k lâng ê tāng-taⁿ tio̍h saⁿ-kāng taⁿ “, ì-sù chiū-sī tio̍h chiong pa̍t lâng ê tàⁿ kap lán-ê saⁿ thīn.
|
今咱tī 這世間攏有重擔著擔，亦有時 teh 想若擔咱家己ê 擔就夠額；總是聖經講「Lín逐人ê 重擔著相共擔。」意思就是著將別人ê 擔佮咱ê 相thīn 。 |
|
Ū chi̍t-pái tī chin kôaⁿ ê só͘-chāi ū nn̄g-ê lâng chòe-hóe teh kiâⁿ-lō͘, in-ūi hit -tiâu lō͘ ū lo̍h-seh chin chōe, tì-kàu in kôaⁿ-kàu beh-sí, teh siūⁿ m̄-chai kiâⁿ ōe kàu in só͘-ài khì ê siâⁿ iah bē, hut-jiân-kan khòaⁿ-kìⁿ chi̍t-ê lâng tó tī lō͘-piⁿ, phòa-pīⁿ siong-tiōng, iā kiò in tio̍h hó-sim kiù i, kā i āiⁿ-kàu ún-tòng ê só͘-chāi.
|
有一擺tī 真寒ê 所在有兩個人做夥 teh 行路，因為hit條路有落雪真濟，致到in 寒到beh 死，teh 想m̄ 知行會到in 所愛去ê 城抑bē ，忽然間看見一個人倒tī 路邊，破病傷重，也叫in 著好心救伊，kā 伊āiⁿ到穩當ê 所在。 |
|
In chi̍t-ê m̄-thiaⁿ, kóng: “Góa chū-kí to chiah-n̍i̍h kan-khó͘ kiâⁿ, thái ōe koh āiⁿ pa̍t-lâng leh?” chóng-sī koh chi̍t-ê bô án-ni siūⁿ ka-kī ê khùn-khó͘ chiū khó-lîn i, hû i khí-lâi, kā i āiⁿ teh, chiū koh khí-sin, sui-jiân teh kiâⁿ sī chin bān, m̄-kú khah bē kan-khó͘, in-ūi hit-lâng ê sin-khu àⁿ tī i ê kha-chiap-n̍i̍h sòa hō͘ i m̄-chai kôaⁿ.
|
In 一個m̄ 聽，講：「我自己to chiah-n̍i̍h艱苦行，thái 會 koh āiⁿ別人--咧？」總是 koh 一個無án-ni想家己ê 困苦就可憐伊，扶伊起來，kā 伊āiⁿ teh ，就 koh 起身，雖然 teh 行是真慢，m̄-kú較bē 艱苦，因為hit人ê 身軀àⁿ tī 伊ê 腳脊--n̍i̍h續hō͘伊m̄ 知寒。 |
|
Teh beh kàu siâⁿ ê sî, hut-jiân ū khòaⁿ-tio̍h lâng ê sin-si tī lō͘-piⁿ, kīn óa-khì khòaⁿ chiah jīn-tit sī tú-á i hit-ê phōaⁿ m̄-ài tàu āiⁿ chit-ê kan-khó͘-lâng ê, khì hō͘ kôaⁿ-sí tó tī hia, kai-chài chit-ê hó-sim thé-thiap lâng ê ū tit-kiù, an-jiân kàu-ūi, in-ūi i hoaⁿ-hí kā pa̍t-lâng tàu-saⁿ-kāng. Kò͘ ka-kī ê lâng i só͘ kiâⁿ ê lō͘ khah siông sī tē-it lân-tit, iū-koh i só͘ taⁿ ê tàⁿ iā-sī tē-it tāng; in-ūi i bô ēng pa̍t lâng ê tàⁿ lâi thīn-thâu. Ài lán ka-kī-ê khah khoài taⁿ, tio̍h ke taⁿ pa̍t lâng-ê.
|
Teh beh 到城ê 時，忽然有看著人ê 身屍tī路邊，近倚去看才認得是抵仔伊 hit個伴m̄ 愛鬥āiⁿ這個艱苦人ê ，起hō͘寒死倒tī hia，佳哉這個好心體貼人ê 有得救，安然到位，因為伊歡喜kā 別人鬥相共。 顧家己ê 人伊所行ê 路較常是第一難得，又 koh 伊所擔ê 擔亦是第一重；因為伊無用別人ê 擔來thīn 頭。愛咱家己ê 較快擔，著加擔別人ê 。 |
|
Kiám-chhái Siōng-tè siúⁿ-sù lán nn̄g ki chhiú ia̍h ū chit hō ê ì-sù tī-teh; chi̍t ki hō͘ lán kōaⁿ ka-tī ê mi̍h, chi̍t ki thang chān pa̍t lâng. Iū-koh lán siang-thâu ê pín-taⁿ tek-khak iā sī án-ni-siⁿ; chi̍t thâu lí ê tàⁿ, hit thâu pa̍t lâng-ê. “ Lín ta̍k lâng bo̍h-tit kò͘ ka-tī ê sū, iā tio̍h kò͘ pa̍t lâng ê sū “.
|
Kiám-chhái 上帝賞賜咱兩枝手亦有這號ê 意思tī--teh ，一枝hō͘咱kōaⁿ家己ê 物，一枝thang贊別人；又 koh 咱雙頭ê 扁擔的確也是án-ni生，一頭你ê 擔，hit頭別人ê ：「Lín逐人莫得顧家己ê 事，也著顧別人ê 事。」 |
|
(Tâi-lâm-kàu-hōe-pò tē 430 koàn, 1921 nî 1 goe̍h)
|
(台南教會報第430卷，1921年1月) |
