Tea Time | TEA TIME--咱攏是罪人 |
---|---|
Lí Khîn-hōaⁿ | 李勤岸 |
(chit-siú si í Hoa-lian “Āu-soaⁿ sòe-goa̍t” ka-pi-thiaⁿ ûi pōe-kéng) | (此首詩以花蓮「後山歲月」咖啡廳為背景) |
Kim-hî tī chúi-kng lāi-té Bô-siaⁿ bô-soeh, khoaⁿ-khoaⁿ-á Sńg chhiâ--ji̍p-lâi ê tām-po̍h ji̍t-kng Sńg ka-kī lán-si ê hêng-iáⁿ |
金魚tī水缸內底 無聲無說,寬寬仔 Sńg 斜入來 ê 淡薄日光 Sńg 家己lán-si ê 形影 |
Kó͘-chá ê cheng-khū Êng kah cheng hi-bû ê hoàn-sióng tú-siàu Sî-kan, pe̍h-sek ê ni lâu--chhut-lâi Se-chng-tâi téng A-má ê sé-bīn-phûn Teh sé ka-kī ê jiâu-hûn |
古早ê 舂臼 閒kah舂虛無ê 幻想tú-siàu 時間,白色ê 奶流出來 梳妝台頂阿媽 ê 洗面盆 Teh 洗家己ê 皺痕 |
Ka-pi-thiaⁿ ê im-ga̍k bô-lám bô-ne Se̍h bē chhut kám-siong ê kòe-khì Ho̍k-bū-seng chú pháiⁿ--khì ê Nâ-san ka-pi ê sng-khùi Hō͘ lâng chi̍t-ē chhíⁿ--khí-lâi |
咖啡廳ê 音樂無lám無ne Se̍h bē 出感傷 ê 過去 服務生煮歹去ê 藍山咖啡ê 酸氣 Hō͘人一下醒起來 |
E-po͘, kui-ê e-po͘ Êng kah sńg ka-kī ê sim-chêng tú-siàu Ka-pi lo̍h âu Khó͘-bī lo̍h âu Lâng, kui-ê cheng-sîn--khí-lâi |
E晡,歸個 e晡 閒kah sńg 家己ê 心情tú-siàu 咖啡落喉 苦味落喉 人,歸個精神起來 |