Hit-tia̍pLô-málângàiêng-hián, sì-kòepà-chiàmlângêthó͘-tōe, tì-kàuthiⁿ-ēchha-put-tota̍kkoksio̍kin, Iû-thàikokia̍hsīán-ni. Lô-máhông-tèchiūhongHi-lu̍tchòeôngkóan-hatin. Hit-sîIû-thàilângiû-gôansiúinêchoeh-kî, ia̍hhiàn-chèSiōng-tè, chóng-sīkhah-chōesīgōa-phê. Intiong-kanūchi̍tkàu, miâkiòHoat-lī-sài, siúMô͘-seêhoat-tō͘lé-sò͘, in-ūián-nichū-chhengchòehó. Ūsîkhiātīkoe-lō͘, tn̂g-tn̂gkî-tó, tiâu-ì-kò͘hō͘lângkhòaⁿ; chóng-sīinêsimbôchin-si̍tthiàⁿSiōng-tè, bôchiàukong-gīkhóan-thāilâng; óa-khòka-kī, bôóa-khòIâ-so͘, só͘-íbōetit-tio̍hSiōng-tèchiap-la̍p.
|
Hit-tia̍p羅馬人愛榮顯，四界霸佔人的土地，致到天下差不多ta̍k國屬in，猶太國亦是按呢。羅馬皇帝就封希律做王管轄in。Hit時猶太人猶原守in的節期，亦獻祭上帝，總是khah濟是外皮。In中間有一教，名叫法利賽，守摩西的法度禮數，因為按呢自稱做好。有時徛tī街路，長長祈禱，tiâu意故hō͘人看；總是in的心無真實疼上帝，無照公義款待人；倚靠家己，無倚靠耶穌，所以bōe得著上帝接納。 |
|
Iâ-so͘batkāha̍k-sengkóng, “Línêgīnābôkhah-iâⁿHoat-lī-sàilângêgībōeji̍pthian-kok” (Má-thài5: 20)
|
耶穌bat kā學生講，「恁的義若無較贏法利賽人的義bōe入天國」(馬太5：20) |
|
Kohūchi̍tkàumiâkiòSat-thó͘-kai, koh-chàioa̍hêtāi-chì, ūthiⁿ-sài, lângūsîn-hûnchithōêtō-lí, inm̄-sìn, kónglângsíchiūsoah. Kai-chàiIû-thàilângiáu-kúū-êchin-si̍tkèngSiōng-tè, sìnSèng-chhehsó͘kì-chài; ia̍hchaiBí-sài-alâiêsîbehkàu, ta̍kji̍ttehthèng-hāu. Lūnlánchit-tia̍ppícháêIû-thàilângkhahchai, in-ūilánūSin-iokêchheh. Chitêchhehsó͘kì-chàikhah-chōesīkóngIâ-so͘kiùlângêhoat-tō͘.
|
Koh有一教名叫撒土偕，koh再活的代誌，有天使，人有神魂chit號的道理，in毋信，講人死就soah。該哉猶太人尚且有的真實敬上帝，信聖冊所記載；亦知米賽亞來的時beh到，ta̍k日teh聽候。論咱chit-tia̍p比早的猶太人khah知，因為咱有新約的冊。Chit ê冊所記載khah濟是講耶穌救人的法度。 |
|
Siat-súlántha̍kSèng-chhehlóngchaiIâ-so͘êtāi-chì, ia̍hbôchin-si̍tthiàⁿI; á-sīchhùikóngsīIêha̍k-sengia̍hbôthàn, sībôkhah-iâⁿHoat-lī-sàilâng, só͘-ílângtio̍hhō͘SèngSîntêng-thâu-siⁿchiahōechòeSiōng-tèchin-si̍têpeh-sìⁿ.
|
設使咱讀聖冊攏知耶穌的代誌，亦無真實疼祂；抑是嘴講是祂的學生亦無趁，是無較贏法利賽人，所以人著hō͘聖神重頭生才ōe做上帝真實的百姓。 |
