Iû-tāikokhóêôngIok-sa-hoatkiâⁿchi̍thāngtōachhò, chiū-sīchhōaÍ-sek-lia̍tôngA-hapêcha-bó͘-kiáⁿchòetōa-kiáⁿIâ-hô-lâmêbó͘. Án-ni-siⁿpàiIâ-hô-hoaêkekappàiPa-le̍kêkekiat-chhin, lō͘-béhiám-hiámpîⁿ-pîⁿchâu-bia̍t. Iok-sa-hoatsíliáu, Iâ-hô-lâmsòa-chiapchòeông, o̍hgōa-keêsó͘chòe, kiâⁿpháiⁿtīIâ-hô-hoaêbīn-chêng.
|
猶大國好的王約沙法行一項大錯，就是娶以色列王亞哈的查某囝做大囝耶河南的某。按呢生拜耶和華的家kap拜巴勒的家結親，路尾險險平平剿滅。約沙法死了，耶河南紲接做王，學外家的所做，行歹tī耶和華的面前。 |
Iâ-hô-lâmchē-ūiêsî, liâm-piⁿthâilóng-chóngêsió-tī, kapkúi-nāêtōachun-kùiêlâng. Ichòechitêtāi-chìphah-sǹgōebia̍thō-kun, nā-sībôchháiiê kang, hóan-tńghō͘peh-sìⁿput-ho̍k; kohkúi-nāsó͘-chāi, púnhō͘iêlāu-pēsó͘kóan-hat, taⁿsòahóan-pōan.
|
耶河南坐位的時，連鞭刣攏總的小弟，kap幾若個大尊貴的人。伊做chit ê代誌拍算會滅禍根，若是無彩伊的工，反轉hō͘百姓不服；koh幾若所在，本hō͘伊的老爸所管轄，今紲反叛。 |
|
Ūchi̍tji̍t, ūlângthe̍hsian-tiÍ-lī-aêphoehō͘Iâ-hô-lâmkhòaⁿ. Phoe-lāikóng, “Líêchó͘Tāi-pi̍têSiōng-tèIâ-hô-hoakóng, In-ūilíbôkiâⁿIû-tāiôngA-satkaplíêpēIok-sa-hoatêtō-lō͘; sīo̍hÍ-sek-lia̍tchiah-êôngêpháiⁿ, hō͘Iû-tāicho̍kIâ-lō͘-sat-léngêpeh-sìⁿthànsu-io̍kpàingó͘-siōng, kapA-hapêkebôkoh-iūⁿ, ia̍hūthâilíêsió-tī, chiū-sīpílíkhahhóêlâng, só͘-íIâ-hô-hoatek-khakkàngchai-ētīlíêpeh-sìⁿkaplíêke, kohhō͘lípún-sinhōan-tio̍htāng-pīⁿkàusí.”
|
有一日，有人提先知以利亞的批hō͘耶河南看。批內講，「你的祖Tāi-pi̍t的上帝耶和華講，因為你無行猶大王亞撒kap你的父約沙法的道路；是學以色列chiah-ê王的歹，hō͘猶大族耶路撒冷的百姓趁私慾拜偶像，kap亞哈的家無各樣，亦有刣你的小弟，就是比你khah好的人，所以耶和華的確降災禍tī你的百姓kap你的家，koh hō͘你本身犯著重病到死。」 |
|
Chiah-êōekèbôjōa-kú, ta̍kkùèng-giām. Siōng-tèhō͘kúi-nākokêlânglâikong-kekIâ-hô-lâm, chhiúⁿiêbó͘-kiáⁿkapchîⁿ-châikhìgōa-kok. Iâ-hô-lâmiáu-kúbôhóan-hóe; Siōng-tèchiūhō͘ihōan-tio̍htāng-pīⁿ, kan-khó͘nn̄gnîkú, lóngbôlângōei-hói. Kènn̄gnîpīⁿsiong-tiōngchiūsí. Chêngêôngbâi-chòngêsî, chèng-lângchiàulé-sò͘siohiuⁿ-liāumi̍h-kiāⁿchōe-chōe; nā-sīIâ-hô-lâmbâi-chòngêsîlóngbô; ia̍hbôchòngtīlia̍t-ôngêbōng, put-kòchòngtīIâ-lō͘-sat-léngnā-tiāⁿ.
|
chiah-ê話過無偌久，逐句應驗。上帝hō͘幾若國的人來攻擊耶河南，搶伊的某囝kap錢財去外國。耶河南猶久無反悔；上帝就hō͘伊犯著重病，艱苦兩年久，攏無人會醫好伊。過兩年病傷重就死。前的王埋葬的時，眾人照禮數燒香料物件濟濟；若是耶河南埋葬的時攏無；亦無葬tī列王的墓，不過葬tī耶路撒冷若定。 |
|
Iâ-hô-lâmsíliáu-āu, peh-sìⁿchiūsiat-li̍piêkiáⁿA-hap-siāchòeông, A-hap-siāia̍hsīkiâⁿpháiⁿ, chiū-sīo̍hiêpē-búkapbú-kūhiah-êlângtōam̄-tio̍hêsó͘kiâⁿ. Lāu-búkapbú-kūsīA-hapêkiáⁿ-jî; lāu-búmiâA-tha-lī-ngá, bú-kūsīÍ-sek-lia̍têôngIok-lâm.
|
耶河南死了後，百姓就設立伊的囝亞哈謝做王，亞哈謝亦是行歹，就是學伊的父母kap母舅hiah-ê人大m̄著的所行。老母kap母舅是亞哈的囝兒；老母名亞他莉雅，母舅是以色列的王約南。 |
Ūchi̍tpái, A-hap-siākapÍ-sek-lia̍tôngIok-lâmkhìkapA-lânôngHap-siatsaⁿ-thâi, Í-sek-lia̍tôngtio̍h-siong, chiūtò-khìIâ-sū-lia̍ti-tī. Hit-sîA-hap-siāchiūkhìthàmI, tùián-nisit-lo̍hka-kīêsìⁿ-miā, chhin-chhiūⁿēchiuⁿsó͘kóngêōe.
|
有一擺，亞哈謝kap以色列王約南去kap亞蘭王哈設相刣，以色列王著傷，就tò去耶士列醫治。彼時亞哈謝就去探伊，對按呢失落家己的性命，親像下章所講的話。 |
